Publicatie

 

Uit het Utrechts nieuwsblad
Door: Hans van den Ham

Een man van middelbare leeftijd die vanwege straatvrees al 12 jaar binnen zit. Een vrouw van 68 die sinds haar puberteit andere mensen ontwijkt, vanwege haar sociale fobie. Yvonne Pouwer, oprichtster van MaatKracht, kan nog wel meer voorbeelden geven uit haar praktijk. Het ene nog schrijnender dan het andere. Haar goede nieuws is dat al deze mensen geholpen zijn met de werkwijze van MaatKracht. 95 procent van de patiënten die zich aanmelden voor de therapie, slaagt erin de klachten te overwinnen, zegt ze. ,,De rest is bijvoorbeeld psychotisch of manisch depressief. Die mensen zullen moeten leren leven met hun klachten; dat is niet onze doelgroep.” Naar schattingen een op de vijf Nederlanders heeft last van angststoornissen of hyperventilatie. Daaronder een hoop verborgen leed, aldus Pouwer, van mensen die niet weten wat hen mankeert. Ze bezoeken huisarts of andere hulpverleners en krijgen dan regelmatig kalmeringsmiddelen mee, samen met het advies om het vooral rustiger aan te doen. Iedereen kan er van de ene op de andere dag last van hebben: angstzweet, trillen, hartkloppingen. Het kan weer net zo abrupt verdwijnen, maar ook dagelijks terugkeren.

In dat laatste geval ligt angststoornis en depressie op de loer, is burn-out een optie. MaatKracht therapeute Yolanda van Haaren heeft het allemaal zelf meegemaakt. ,,Ik was een hoopje vlees op de bank, meer niet.'' Sinds enkele maanden kunnen mensen uit de regio Utrecht met soortgelijke klachten bij haar terecht in Vianen. Na een intake van anderhalf uur volgt behandeling volgens de vier pijlers van MaatKracht. Medicijnen zijn soms noodzakelijk voor de eerste stap, een andere ademhaling de belangrijke volgende. Pouwer: ,,De mensen knappen daar langzaam van op. Nadat je het dertig jaar verkeerd hebt gedaan, is anders ademhalen niet makkelijk. Het is net pianospelen: je moet blijven oefenen.'' Daarna is het moment gekomen om de klanten te leren voor zichzelf op te komen en op zijn tijd nee te zeggen. Belangrijk volgens Van Haaren: ,,Anders ga je spoedig weer onderuit. Ik heb het zelf ook moeten leren, maar niemand zegt me meer wat ik moet doen. Ik ben er al met al sterker uitgekomen.'' Het geheim van de naar eigen zeggen succesvolle therapie? Dat zit hem in de combinatie, zegt Pouwer. ,,Praten, medicijnen, gedrag veranderen en een andere ademhaling helpen afzonderlijk niet. Je moet die dingen tegelijk doen.'' Behandeling zal steeds vaker nodig zijn, denkt Pouwer. ,,In de huidige maatschappij met al die stress en prestatiedruk, zelfs bij kinderen, zullen de klachten zeker toenemen.'' Vianen Yolanda van Haaren is nu therapeute, maar ooit was ze zelf patiënt. ,,Mijn vader kleineerde me. Zei dat ik niks kon, dat ik een akelig kind was. Toen ik een beroepsopleiding ging doen, wilde ik hem dubbel bewijzen dat ik wel degelijk wat in m'n mars had. Dat leverde de eerste stress op. Ik stond stijf van de spanning, kreeg last van hartkloppingen, was misselijk en duizelig. Regelmatig dacht ik dat ik dood ging. En steeds vaker kreeg ik paniekaanvallen. Mijn huisarts stuurde me retour met een pot kalmeringsmiddelen. Ik nam ze nauwelijks en hoopte dat het vanzelf zou overgaan. Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik drie maanden depressief, na de tweede - de geboorte van mijn zoon in1992 - werd ik definitief neerslachtig. Iedere morgen vroeg ik me af hoe ik de dag kon doorkomen. Via de huisarts kreeg ik een antidepressivum. Na twee weken verdwenen de bijwerkingen en knapte ik op. Maar telkens als ik stopte met de pillen, kwamen de klachten weer terug en begon ik maar weer te slikken. In 2000 kon ik alleen nog maar de hele dag janken. Ik had twee psychologen versleten, acupunctuur gedaan, mensendieck, reiki, voetreflex, stoelmassage en ga zo maar door. En niets had geholpen. Ik was een zombie. Ik kon niet meer. Iemand suggereerde het eens bij Yvonne Pouwer te proberen, tegenwoordig mijn collega van MaatKracht. Het was hard werken, maar dankzij de speciale aanpak ben ik eruit gekomen. Al met al ben ik zo'n 15 jaar elke dag met mijn klachten bezig geweest. Ik heb die periode niet kunnen genieten, ook niet van mijn opgroeiende kinderen. Het zijn verloren jaren geweest.'''

© Hans van den Ham
Verslaggever Nieuwsdienst
AD/Utrechts Nieuwsblad

<< terug naar publicaties