Vanaf April 2008 tot Oktober 2008 heb ik leren ademen. Klinkt heel raar. Opnieuw leren ademen. Dat is toch eigenlijk niet nodig? Dat is toch iets wat je automatisch doet.
Ik had erg veel last van angst en paniekaanvallen. Dit ging gepaard met hyperventilatie. En dat gaat weer gepaard met allerhande klachten. Maar de meest vervelende (vond ik) was druk op de borst.
Veel mensen ademen over de borst. Daarnaast ademen ze te vaak. Je lichaam heeft dat helemaal niet nodig. Als je sport adem je heel vaak achter elkaar. Als je dat zonder te sporten ook doet is dat natuurlijk raar. Het lijkt dan vaak of je buiten adem bent terwijl je helemaal geen inspanning hebt geleverd.
Veel ademen levert veel zuurstof op wat in je bloed gaat zitten. Dat heeft het lichaam helemaal niet nodig en daar kan je dus last van krijgen. In 6 maanden heb ik geleerd hoe je kan ademen via je buik. Dat wordt op een gegeven moment “gewoon” maar dat is in het begin heel moeilijk.
Yvonne heeft me stapsgewijs geleerd hoe je dat doet.
In het begin zat ik op 14 ademhalingen per minuut over de borst. Met een longinhoud van 5,5 liter is dat heel veel. Nu adem ik 2,5 keer per minuut over de buik. En dat zorgt ervoor dat je altijd rustig ademt en dus krijgt je lichaam ook rust.
Lekker technisch denk je dan, maar wat schiet je ermee op. Heel veel. Je levensstijl wordt anders. Omdat je rustig ademt ben je ook niet meer gehaast. Je neemt de tijd voor dingen en geniet er meer van. Hebt geen last van vage lastige klachten waarvan de dokter zegt: “ het is niks hoor” en waarvan jij denkt “ maar ik voel het toch? “.
Ik kan nu zeggen: het is wel wat, en je voelt het ook maar…. Er is wat aan te doen!
Yvonne bedankt voor je hulp!
Groeten
Michiel