Het begon bij mij ongeveer 2 jaar geleden. Heel onschuldig, is het erin geslopen. Vage klachtjes, dingen vermijden. Ik dacht altijd dat het niets was, of dat het kwam door een jointje dat ik gerookt had. Ik heb namelijk een aardige tijd flink geblowd. Maar in plaats van je relaxed voelen, ging ik me opwinden, me raar voelen en kreeg ik last van druk op de borst en dergelijke.
Nu ongeveer anderhalf jaar geleden kreeg ik daar genoeg van en ben ik naar de huisarts gegaan, deze vertelde mij dat ik wel eens oververmoeid kon zijn, ook naar aanleiding van de onregelmatige werktijden, zat wat in natuurlijk. Ik kreeg oxcazepam voorgeschreven. Deze medicijnen hielpen wel als ik een aanval kreeg, dan nam ik er een en dan was ik met een minuut of 10 a 20 weer helemaal rustig.
Toch werd het er allemaal niet beter op, ik bleef steeds vaker thuis van mijn werk, ging niet meer uit en verjaardagen werden er ook niet leuker op. Totdat de normaalste dingen me zelfs tegen gingen staan, als auto rijden en naar de supermarkt gaan. Toen ben ik weer naar de huisarts gegaan en heb ik gevraagd om een doorverwijzing naar een psycholoog.
Bij deze psycholoog ben ik ongeveer 7 keer geweest en heb daar best wat aan gehad, deze constateerde dat ik last had van angstaanvallen. Deze psycholoog heeft me tussendoor ook doorverwezen naar een fysiotherapeut om ademhalingstechnieken aan te leren en om aan mijn houding te werken. Dit hielp ook wel weer maar niet op lange termijn. In mijn laatste sessie bij de psycholoog kwam hij met iets waar ik hem tot de dag van vandaag dankbaar voor ben. Hij stuurde wel vaker mensen door naar een organisatie die Maatkracht heet.
Eindelijk iemand (Yvonne) die precies wist waar ik het over had, het vage gevoel, je onwerkelijk voelen, de angsten. Aan 1 woord had ze genoeg en vulde me aan, wat een verademing om eindelijk met iemand te praten die weet waar ze het over heeft.
Na mijn intake gesprek was ik eigenlijk al overtuigd, met deze therapie kom ik van mijn Chronische Hyperventilatie en angstaanvallen af.
Nu 8 sessies later ben ik weer aan het werk (40 uur) na een heel jaar thuis te hebben gezeten, ik rijd met mijn autootje weer stad en land af, ik ben weer in kroegen te bewonderen en de supermarkt lach ik om.
Af en toe komt er nog wel eens een klein vlaagje van een aanvalletje voorbij, maar dan lost dat zich weer op na een ademhalingsoefeningetje. De medicijnen slik ik ook nog elke dag en ga misschien over een aantal maanden wel afbouwen, we zien wel, ik heb mezelf in ieder geval weer gevonden en daar ben ik Yvonne erg dankbaar voor.
Ik zou zeggen, heb je last van Chronische Hyperventilatie, of angstaanvallen twijfel niet en bel maatkracht, Na een maand of 5 ben je een heel eind op weg naar je nieuwe (oude) ik!!
Groetjes Dennis