Mei van dit jaar. Als ik terug kijk zie ik mezelf nog zitten. Hopeloos, nerveus, depressief. Eigenwijs- of misschien wel "bang" -om toe te geven dat je hulp nodig hebt. OF ik had het niet eens door...Tot het me op een dag te veel werd en ik mijn dwanghandelingen en wanhoop durfde te delen met een vriendin. Wat een opluchting toen zij mij wist te overtuigen dat je je niet hoeft te schamen als je hulp nodig hebt en ik dat ook dééd. Ik ging zelf op zoek en ben toen bij Maatkracht terecht gekomen. Één belletje en ik kon gelijk die week daarna langskomen, bij Marieke.
Toch vond ik 't spannend, beetje eng....Wat moet je allemaal vertellen, bang dat je dichtklapt, is het niet allemaal idioot wat ik ga vertellen? Dat dacht ik toen. Na de eerste afspraak dacht ik gelijk, " had ik het maar eerder gedaan"...tja, maar goed, beter laat dan nooit. Bij Marieke voelde ik me gelijk op me gemak. Fijne, aangename sfeer. Ik had weinig woorden nodig om te omschrijven wat me dwars zat. En het vertellen zelf verliep helemaal niet zo moeizaam als ik had verwacht; sterker nog, ze begreep het gewoon. Iemand begreep met een paar zinnen dat die vervelende dwanghandelingen mij het leven zo moeilijk konden maken. Ideaal!
Al gauw ging het over van het probleem benaderen tot het probleem oplossen. Praktisch en positief. Ik geef toe dat ik niet de makkelijkste ben geweest in de zin van "mezelf willen helpen". De ademhalingsoefeningen gingen in het begin moeizaam, maar toen ik het eenmaal onder de knie had ging het met stappen vooruit. Het heeft me zeker goed gedaan. De wekelijkse gesprekken met Marieke waren een " boost" voor m'n week. Ze heeft me weer positief leren denken, rationeel leren handelen zonder dat ik daarbij mijn persoonlijkheid te lijf ging. Het leren omgaan met je gevoelens en emoties kan zoveel bijdragen aan je gemoed. Dat heb ik bij Marieke geleerd. Ik kan nog wel A4tjes vol vullen met alle ups en downs (ja, die horen er ook bij) van de afgelopen maanden, maar wat ik met mijn ervaring wil meegeven is dat ik nu, inmiddels een half jaartje verder, weer positiever in het leven sta; het nieuwe jaar in kan stappen met meer zelfvertrouwen en meer controle over mijn emoties en gedachten. De Ana van een half haar geleden, die in haar uppie weg zat te kniezen...die heb ik achter me gelaten!
Marieke, dank je wel!