In december 2008 las ik voor het eerst de cliëntverhalen van Maatkracht, het enige wat ik toen kon denken was, dat het toch echt geweldig zou zijn als ik zelf ooit zo’n verhaal kon schrijven. Maar ik voelde me op dat moment zo slecht, dat ik me echt niet kon voorstellen dat ik ooit van mijn klachten af zou komen, laat staan een succesverhaal kon schrijven.
Korte achtergrond
Ik ben een vrouw van 40 jaar, woon samen met een partner en heb twee jonge kinderen. Ik heb een verantwoordelijke baan voor 3 dagen in de week. Sinds eind 2005 gescheiden van de vader van mijn kinderen en heb met hem co-ouderschap m.b.t. de kinderen.
Als ik eerlijk ben dan heb ik eigenlijk al sinds mijn 18e jaar last van angsten, paniek en (wat ik toen nog niet wist) hyperventilatieklachten.
In de loop der jaren
Kwamen en gingen de klachten, de ene keer erger dan de andere keer. Nu ik terugkijk, eigenlijk altijd wel sluimerend aanwezig. Zodra ik echt heel erg vermijdingsgedrag ging vertonen, rende ik maar weer eens naar een hulpinstantie. Ik heb veel doorlopen: huisartsen, haptonoom, angstpoli, psychotherapeuten, meegedaan aan een angstonderzoek waarbij ik medicijnen moest slikken maar ik vooraf niet wist welke medicijnen (of placebo) dit waren en tenslotte de ‘Belgische Goeroe’ met z’n anti-angst-cd’s. Alles hielp altijd een beetje, maar niks was van structurele aard.
Totdat ik met Maatkracht ik aanraking kwam!
.
Mijn klachten
Angst voor drukke menigten, openbaar vervoer, in situaties zijn waar ik niet weg zou kunnen wanneer ik dat wilde (en dat zijn er veel). Angst voor vliegen, in de rij staan bij een supermarkt/postkantoor/bank, naar de kapper gaan, alleen ergens naar toe gaan etc etc.
Hartkloppingen, transpiratie, ongedurig, van het ene of andere been wippen, heel onrustig van binnen, maag- en darmproblemen, overal weg willen rennen. Het dieptepunt was oudejaarsnacht 2008, toen kreeg ik een paniekaanval waar ik niet meer uit kwam
.
Maatkracht
Ik stuurde Yvonne Pouwer eerst maar een voorzichtig mailtje en huppekee ze belde me meteen op. Ze zei letterlijk: “Hier kom jij uit…over een aantal sessies ben jij van je klachten af”. Voor mij bemoedigend om te horen, maar eerlijk gezegd geloofde ik er niks van. Ik vond mezelf een structureel angstig geval, het hoorde bij mij en het was mijn zwakke plek zei ik altijd tegen iedereen. Ik was er echt erg aan toe en zoals het bij dit soort klachten gaat; het ging van kwaad tot erger! Ik durfde echt bijna niks meer, zelfs alleen thuisblijven deed al een paniekaanval veroorzaken..zo erg had ik het eigenlijk nog nooit gehad. Aangezien ik twee kinderen heb gaat het leven in principe ‘gewoon’ door. Ze moeten toch naar school, bij vriendjes spelen, sporten etc etc. Zelfs naar school rijden durfde ik niet meer, mijn moeder heeft een aantal weken bij me gelogeerd om het leven voor de kinderen door te laten lopen.
Na mijn eerste bezoek aan Yvonne was ik wel enorm opgelucht. Mede door haar (h)erkenning, vastberadenheid, humor en warmte voelde ik me erg op mijn gemak en had ik veel hoop, maar nog geen rotsvast geloof.
Aangezien er ook sprake is van erfelijkheid m.b.t. de klachten in mijn familie (moeder, oma en vier tantes)...ben ik op advies van Yvonne toch maar naar de huisarts gegaan om over medicijnen te praten. Voor mij een grote drempel, want ik wist uiteraard van het bestaan af, maar ik heb me er altijd tegen verzet. Ik vond mezelf nog te jong om nu al ‘verslaafd’ te raken aan de antidepressiva. Zowel Yvonne als mijn huisarts hebben me overtuigd dat deze medicijnen niet verslavend zijn. Mijn serotoninegehalte was te laag en dat kan een deel van de oorzaak van mijn klachten zijn. Ik ben heel geleidelijk gestart met Fluvoxamine (Feverine) en opgebouwd naar 100 mg per dag. De eerste weken heb ik er Alprozalam (kalmerend) bij gekregen...dat is wel een verslavend medicijn, maar dat was alleen bedoeld om de eerste weken te overbruggen voor de Fluvoxamine zijn werk zou gaan doen. Dus met de Alprozalam zijn we heel snel gestopt.
De sessies bij Yvonne bestonden uit klachten inventariseren, praten aan de hand van recente voorbeelden, ademhalingsoefeningen etc. Daarnaast lag de grootste taak bij mezelf: ‘de hectiek moest uit m’n leven’. In eerste instantie vond ik het wel meevallen met de hectiek en stress in mijn leven. Ik had weliswaar een lastige scheiding achter de rug met een lange nasleep, een verhuizing, de zorg voor m’n kinderen, baan voor 3 dagen pw, een nieuwe partner met wie ik 2,5 jaar ‘uit een tas heb geleefd’ van zijn huis naar de mijne en dat gecombineerd met mijn karakter; alles goed willen doen, belangrijk vinden hoe anderen tegen me aankijken, mezelf op laatste plaats zetten, geen rust nemen, groot verantwoordelijkheidsgevoel. Zo erg was het toch allemaal niet, dacht ik, er zijn mensen die het veel zwaarder hebben dan ik.
Maar Yvonne heeft me snel duidelijk gemaakt dat mijn levensstijl radicaal gewijzigd moest worden. Je kunt nog zoveel medicijnen slikken of ademhalingsoefeningen doen...zolang je levensstijl hectisch blijft, je teveel stress hebt en daar niet op de juist manier mee omgaat...zal je hoe dan ook een deel van je klachten blijven behouden.
.
Nu...oktober 2009.
Ik ben bijna een jaar verder...en het gaat fantastisch met me...ik ben KLACHTENVRIJ!
Ik reis met het openbaar vervoer, ik doe boodschappen op het drukste tijdstip van de dag, ik rijdt auto overal naar toe, ik ga met de kinderen op stap, ik kan goed alleen zijn, ik zou zo een vliegtuig instappen, ik ga zonder angst naar een kapper/tandarts/dokter etc etc.
Maar bovenal ben ik BEWUST van alles wat ik doe, zie en voel. Dus kan ik weer genieten en gelukkig zijn.
De medicijnen ben ik geleidelijk aan het afbouwen.
.
De kracht van Maatkracht
Ik kan me heel goed voorstellen dat als je dit leest en je voelt je net zoals ik een jaar geleden...dat je sceptisch staat tegenover de ogenschijnlijke ‘simpelheid’ van het effect van ademhalingsoefeningen en de hectiek uit je leven bannen. Maar echt...door je bewust te worden van je (buik)ademhaling, letterlijk langzamer te gaan lopen, tijd voor jezelf te nemen en dus ook rustmomenten in te bouwen...het is voor mij de beste formule gebleken die er bestaat om angst- en paniekklachten structureel aan te pakken!
.
Lieve Yvonne, ontzettend bedankt voor al je inzichten, adviezen en inleving. Door jouw deskundigheid en jullie methode ben ik bewust geworden wie ik ook alweer was...en ga ik angstvrij door het leven! .
Karin